κομπίρω

κομπίρω και κοπίρω και κομπλίρω (Μ)

τελειώνω, λήγω.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ιταλ. compire «τελειώνω» (λατ. compleo «γεμίζω, συμπληρώνω, τελειώνω»)].